Przepuklina u szczeniaka. W większości przypadków przepuklina u starszych psów powstaje na skutek urazu. Jednak sytuacja wygląda inaczej w przypadku młodych zwierząt. Przepuklina u szczeniaka często ma charakter wrodzony i bardzo szybko można ją zdiagnozować. Gdy tylko dostrzeżesz taki problem, udaj się do weterynarza. Po zabiegu klasycznym pacjenci powinni przestrzegać zasad rekonwalescencji, takich jak unikanie wysiłku fizycznego przez miesiąc, jak i ciężkiego wysiłku fizycznego przez trzy miesiące. A jeżeli przepuklina usuwana jest laparoskopowo, to standardowo zaleca się pacjentowi miesiąc bez wysiłku. Przepuklina pępkowaNarządy mogą przechodzić przez obszar wokół pępka. Zwykle obserwowana tylko u kociąt przepuklina pępkowa nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i zwykle jest bezbolesna.Prawdopodobnie zamknie się bez leczenia do czasu, gdy kociak będzie miał 3 do 4 miesięcy.. cash. Przepuklina przeponowa powstaje w wyniku przerwania ciągłości przepony, co powoduje, że narządy jamy brzusznej mogą wpuklać się do klatki piersiowej prowadząc do różnych powikłań. Jakie są przyczyny i objawy powstania przepukliny przeponowej? Przepuklina przeponowa powstaje w wyniku przerwania ciągłości przepony Spis treściRodzaje przepukliny przeponowejPrzepuklina przeponowa: objawyDiagnostyka przepuklin przeponowychPrzepuklina przeponowa: leczeniePowikłania przepuklin przeponowychWrodzona przepuklina przeponowa: rokowanie Przepuklina przeponowa powstaje, gdy narządy jamy brzusznej przedostają się do klatki piersiowej na skutek przerwania ciągłości przepony. Przepona to u wszystkich ssaków główny mięsień oddechowy. Oddziela ona jamę brzuszną od klatki piersiowej. Jej rolą jest regulacja pracy oddechowej poprzez niekontrolowany przez nas skurcz i rozkurcz. Poprzez skurcz przepony dochodzi także do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, co ułatwia defekację. Niektóre sytuacje prowadzą do przerwania jej ciągłości, w wyniku czego narządy jamy brzusznej mogą wpuklać się do klatki piersiowej prowadząc do różnych powikłań, a taki stan nazywamy właśnie przepukliną przeponową. Na powstawanie przepuklin przeponowych są bardziej narażone osoby otyłe, które w normalnych warunkach mają już zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej, a także osoby starsze, których tkanki są bardziej podatne na uszkodzenie. Czasem w tych dwóch grupach przepuklina przeponowa może powstać już nawet w trakcie nagłego parcia lub znacznego wysiłku fizycznego. Do innych czynników ryzyka należą między innymi: podnoszenie ciężarów, przewlekły, silny kaszel, częste lub wymuszane wymioty, a także stres. Rodzaje przepukliny przeponowej Zasadniczo możemy podzielić przepukliny przeponowe na dwa typy: przepukliny właściwe i przepukliny naturalnych otworów przepony. Przepukliny właściwe to takie, które powstały w otworach, które w warunkach fizjologicznych nie występują w przeponie. Są to wrodzone przepukliny przeponowe, do których zaliczamy między innymi przepuklinę Bochdaleka i Morgagniego. Przepuklina Bochdaleka występuje częściej i jest wynikiem niezrośnięcia szczeliny opłucnowo-trzewnej w tylno-bocznej części przepony, głównie po lewej stronie. Przepuklina Morgagniego powstaje w przedniej części przepony między jej przyczepami żebrowymi i mostkowymi. Istnieją jeszcze inne typy przepuklin wrodzonych, jednak są one znacznie rzadsze. Inną przepukliną właściwą jest przepuklina nabyta, najczęściej pourazowa. Pourazowa przepuklina przeponowa może powstać na skutek urazów przenikających lub nieprzenikających jamy brzusznej lub klatki piersiowej. W 75% przypadków są to tępe urazy, głównie w wypadkach komunikacyjnych, a pozostałe 25% stanowią na przykład rany kłute czy postrzałowe. Przepukliny naturalnych otworów przepony to przepony powstałe w rozworze przełykowym. Wyróżnia się trzy typy: typ I – przepukliny wślizgowe typ II – przepukliny okołoprzełykowe typ III – przepukliny wślizgowo-okołoprzełykowe Przepuklina wślizgowa stanowi prawie 90% przepuklin rozworu przełykowego. Polega ona na przemieszczeniu się przełyku w rozworze przełykowym i rozluźnieniu jego dolnego zwieracza, a wpust żołądka w tym wypadku znajduje się nad przeponą. W takiej sytuacji treść żołądkowa będzie zarzucana z powrotem do przełyku i szybko spowoduje objawy takie jak zgaga, wymioty, czy bóle w klatce piersiowej. Przepuklina okołoprzełykowa powstaje, gdy przemieszczeniu do klatki piersiowej ulega jedynie dno żołądka i jego krzywizna większa, a czynność wpustu i dolnego zwieracza przełyku jest prawidłowa, dlatego będą tu objawy niespecyficzne, na przykład zapalenie worka przepukliny, niedrożność, arytmie serca czy krwawienia. Przepuklina przeponowa: objawy Objawy przepukliny przeponowej w dużej mierze zależą od tego, w jakim stopniu narządy jamy brzusznej uciskają trzewia klatki piersiowej. Jeśli dojdzie do ucisku płuc i dużych naczyń, może pojawić się duszność, objawy niedokrwienia, hipotonia. Przepuklina przeponowa wrodzona prowadzi do zaburzenia rozwoju płuc i ich hipoplazji, ponieważ narządy jamy brzusznej wpuklone do klatki piersiowej nie zostawiają płucom miejsca do prawidłowego dojrzewania. U noworodków objawi się to niewydolnością oddechową i krążeniową. Niewydolność naczyń płucnych prowadzi do powstania nadciśnienia płucnego już od chwili urodzenia. Pourazowa przepuklina przeponowa charakteryzuje się nagłym i wczesnym pojawieniem się duszności, bólu nadbrzusza lub zlokalizowanego w klatce piersiowej, zgagą i krwawymi wymiotami. Czasem przy przenikających urazach przepony otwory, które w niej powstają są tak niewielkie, że choroba ujawnia się dopiero po wielu latach. Symptomatyka przepuklin rozworu przełykowego jest uzależniona głównie od jej typu. Objawy obejmują od typowych zaburzeń gastrologicznych jak zgaga, wymioty, bóle brzucha po bardzo niespecyficzne jak wspomniane wcześniej zaburzenia rytmu serca, trudności w oddychaniu, bóle w klatce piersiowej, które mogą błędnie wskazywać na inne stany chorobowe. Diagnostyka przepuklin przeponowych Wrodzone przepukliny przeponowe najczęściej rozpoznawane są już w okresie prenatalnym podczas badania USG. Dzięki temu zarówno rodzice jak i lekarze są przygotowani na konieczność szybkiego leczenia operacyjnego zaraz po porodzie. W pozostałych przypadkach czasami zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej ujawni przemieszczenie narządów jamy brzusznej do klatki piersiowej, jednak najczęściej, gdy nie ma przeciwwskazań, RTG wykonuje się od razu z użyciem środka kontrastowego w pozycji Trendelenburga. Do diagnostyki przepuklin przeponowych wykorzystuje się także badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz tomografię komputerową. Przepuklina przeponowa: leczenie Metodą z wyboru w leczeniu przepuklin przeponowych jest oczywiście operacja chirurgiczna, która polega na odprowadzeniu narządów jamy brzusznej z klatki piersiowej z następowym zamknięciem wrót przepukliny. Bardzo rzadko, gdy stan kliniczny na to pozwala i objawy nie są nasilone, można wdrożyć jedynie leczenie farmakologiczne, którego celem jest zmniejszenie objawów refluksu żołądkowo-przełykowego. Powikłania przepuklin przeponowych Przepuklina przeponowa może spowodować niedrożność przewodu pokarmowego, co grozi zapaleniem otrzewnej lub śródpiersia, które są bezpośrednimi stanami zagrożenia życia. Wrodzona przepuklina przeponowa: rokowanie Wrodzona przepuklina przeponowa w ponad połowie przypadków towarzyszy innym wadom wrodzonym, które są letalne i przyczyniają się do obumarcia wewnątrzmacicznego. Jeśli jednak urodzi się dziecko z przepukliną przeponową, to ryzyko śmierci sięga czasem 40 procent. Na szczęście dynamiczny rozwój neonatologii prowadzi do coraz lepszego rokowania i znacznie zwiększa przeżycie dzieci z wrodzoną przepukliną przeponową. Bardzo ważne jest jak najdłuższe utrzymanie ciąży tak, aby dać płucom szanse na rozwój, nawet w tak utrudnionych warunkach. 14 maja 2007, 11:43 Mój Maksiu już jest po operacji (9 maja). Przy okazji, dr Jarek O. wysterylizował Maksia (Maksiu ma 8 lat). Pierwsza noc była dla nas fatalna. Maksiu, co prawda, jest pieskiem bardzo spokojnym, ale dwie szyte rany były dla niego ponad jego spokojne usposobienie. Obecnie, 5-ty dzień po operacji, rana po kastracji goi się wyśmienicie. Natomiast obok rany po przepuklinie kroczowej "zrobiła się" przetoka, z której sączy się ropa z krwią. Ta przypadłość BARDZO "wkurza" Maksia i nas oczywiście - też. Już dwa razy pani doktor Magdalena, przepłukiwała strzykawką tą ranę wodą utlenioną i wygniatała gromadzącą się tam zawartość. Zaznaczam, że od początku po operacji, Maksiu chodzi w "gatkach", żeby nie mógł sobie wylizywać tych ran i ma założony kołnierz (15cm), tak więc jest całkowicie "odizolowany" od "kuperka". W niedzielę, 13 maja, dostał zastrzyk: środek przeciwbólowy i antybiotyk, który ma brać codziennie wieczorem. Skóra pod ogonkiem (pod odbytem) jest nabrzmiała, czerwona i drażliwa. Nie może zrobić kupki normalnie. Przykuca raz, potem drugi raz i za kolejnym razem dopiero udaje mu się zrobić kupkę. Po operacji jadł normalnie. Zmieniliśmy mu dietę: kasza, wątróbka, gotowane jarzyny i łyżka oliwy z oliwek. Po załatwieniu się nie może stanąć na tylną nóżkę, tą, bliżej rany po przepuklinie. Nie wiem, jak długo ten stan jeszcze potrwa, ale mam nadzieję, że pod troskliwą opieką Pana dr Jarka Maksiu bedzie wracał do zdrowia błyskawicznie. Pozdrawiam, ziBITu ZadowolonyWskazania do operacji Zachowawcze leczenie przepukliny pępkowej u kotów Operacja Opieka pooperacyjna Przepuklina to patologiczny proces charakteryzujący się występem części narządów wewnętrznych pod skórą. Część jelit, pęcherza i macicy trafia do jamy zwanej workiem przepuklinowym. Jeśli taki występ występuje przez otwór pępkowy, nazywa się to przepukliną pępkową. Ta choroba jest spowodowana różnymi przyczynami. Na pytanie, dlaczego tak się dzieje, weterynarze nie mają jednej odpowiedzi. Predyspozycje genetyczne, choroba dziedziczna, konsekwencje urazu, niewłaściwe przecięcie pępowiny - wszystko to może powodować patologię. Przepuklina to patologiczny proces charakteryzujący się występem części narządów wewnętrznych pod skórą. Część jelit, pęcherza i macicy trafia do jamy zwanej workiem przepuklinowym. Jeśli taki występ występuje przez otwór pępkowy, nazywa się to przepukliną choroba jest spowodowana różnymi przyczynami. Na pytanie, dlaczego tak się dzieje, weterynarze nie mają jednej odpowiedzi. Predyspozycje genetyczne, choroba dziedziczna, konsekwencje urazu, niewłaściwe przecięcie pępowiny - wszystko to może powodować do operacjiPrzepuklina kota na brzuchu wygląda jak mała miękka kulka, która nie powoduje bólu u zwierzęcia. Ta przepuklina pępkowa nie jest uciążliwa dla kociaka i nie stanowi zagrożenia. Zwykle jest to przepuklina, którą można naprawić, czyli taką, którą można naprawić. Niebezpieczeństwo spowodowane jest coraz większym wysunięciem i szczypaniem przepukliny. W zaawansowanych przypadkach worek przepuklinowy na brzuchu osiąga wielkość jaja kurzego. Po uszczypnięciu część jelita lub innego narządu zostaje zaciśnięta przez pierścień przepuklinowy, a krążenie krwi w tych narządach jest upośledzone. Występuje martwica i znaki są niebezpieczne dla zdrowia kota:bolesność w jamie brzusznej;niespokojne zachowanie;wymioty i zmniejszony apetyt;podwyższona temperatura skutkuje następującymi rezultatami:naruszenie krążenia krwi w tej części narządu, która znajdowała się w worku przepuklinowym;zmiany zwyrodnieniowe w narządzie;martwica szybko prowadzi do odurzenia organizmu, sepsy i wstrząsu. Opóźnienie w uszczypnięciu przepukliny prowadzi do śmierci zwierzęcia. Zachowawcze leczenie przepukliny pępkowej u kotówJeśli wybrzuszenie zostanie znalezione na brzuchu kociaka, właściwe będzie natychmiastowe pokazanie go weterynarzowi. Oceni stopień ryzyka i zaleci prawidłowe przepuklina jest niewielka i możliwa do naprawienia, weterynarz potraktuje ją zachowawczo. Po usunięciu przepukliny w miejsce pępowiny umieszcza się twardy przedmiot (guzik lub monetę). Obiekt mocuje się plastrem i bandażem, który utrzymuje się na ciele kota przez ponad miesiąc. Masaż wykonywany przez lekarza weterynarii służy do stymulowania skurczu pierścienia. Nie zaleca się samodzielnego wykonywania takiej zachowawcze nie zawsze pomaga. Większość lekarzy weterynarii uważa, że ​​operacja jest najskuteczniejszym podstawie stanu zdrowia zwierzęcia lekarz prowadzący decyduje o łagodzeniu bólu. Można stosować zarówno znieczulenie ogólne, jak i miejscowe. Operacja jest zwyczajna i rzadko powoduje górnej części pierścienia pępowinowego wykonuje się nacięcie skóry. Cięcia są proste i wrzecionowate. Zwykle proste cięcie wykonuje się w celu prostej nie ma naruszenia, narządy wewnętrzne są osadzone w żołądku. Szwy są umieszczane na pępowinie, zmniejszając jej rozmiar. W przypadku przepukliny uduszonej chirurg usuwa martwą uszkodzoną operacji koniecznie wstrzykuje się lek, który poprawia napięcie mięśni i pomaga zawęzić otwór do takiej operacji jest jedynie wiek zwierzęcia. Operację wykonuje się, gdy kot ma 12 miesięcy, a kot ma 6 pooperacyjnaKot po zabiegu wymaga szczególnej opieki. W okresie rehabilitacji ważne jest ograniczenie aktywności fizycznej zwierzęcia, aby zapobiec skakaniu z wysokości. Podczas karmienia kociaka zaleca się stosowanie pokarmów, które nie powodują zaparć i zabiegu lekarz weterynarii doradzi, jak prawidłowo dbać o szew pooperacyjny. Usuwa się po 12 dniach. Przez cały ten czas zwierzę nosi specjalny koc, który chroni szew przed zanieczyszczeniem. Zapobiega również przeżuwaniu i czesaniu szwów przez zachowawcze jest uzasadnione tylko niewielkim wysunięciem brzucha u młodych kotów i kotów. Przy dużej objętości worka przepuklinowego wskazane jest zastosowanie interwencji chirurgicznej. Jedyną szansą na uratowanie życia zwierzęcia w przypadku naruszenia jest przeprowadzenie pilnej operacji chirurgicznej.

przepuklina u kota po operacji